Historyk kultury i literatury, eseista. Profesor Uniwersytetu im. Lóránda Eötvösa w Budapeszcie. Do roku 2010 wykładowca w Katedrze Historii Kultury na Wydziale Humanistycznym, obecnie wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim w Katedrze Hungarystyki. Wykładał jako profesor goszczący na berlińskim Humboldt Universitä, Sveučiliŝte w Zagrzebiu, Universytecie Konstantina Filozofa w Nitrze, czy praskim Uniwersytecie Karola. Interesuje się mitami oraz symbolami narodowymi w kulturze Europy Środkowej, stosunkami węgiersko-polskimi oraz węgierso-słowackimi. Jego najważniejszymi publikacjami to: „Hol vagy hazám ? Kelet-Közép-Európa nemzeti himnusza” („Gdzie jest ojczyzno moja ? Hymny narodowe Europy Środkowo-Wschodniej), „Understanding Central Europe: Nations and Stereotypes”, „Dziennik polski 1980-1982”, „Lekcja Europy Środkowej: eseje i szkice” oraz „Powinowactwa wyszehradzkie: wspomnienia, szkice, eseje”. Był działaczem opozycji antykomunistycznej. W 1987 roku został współzałożycielem Węgierskiego Forum Demokratycznego. Członek Zarządu Związku Pisarzy Węgierskich, węgiersko-polskiej i węgiersko-słowackiej komisji historyków oraz Rady Naukowej Europejskiej Sieci Pamięć i Solidarność, Rady Programowej Międzynarodowego Centrum Kultury.